همه چیز درباره باتومی

شهری بندری بر کرانه دریای سیاه و یکی از زیباترین شهرهای گرجستان می‌باشد. این شهر به سرعت در حال رشد است و تنوعی از زندگی شهری همراه با سرگرمی‌ها، سواحل و پارک‌های زیبا را ارائه می‌دهد. باتومی در قسمت جنوب غربی گرجستان قرار دارد که مراودات تجاری این کشور با قاره اروپا نیز از این طریق صورت می‌گیرد.

بنابر روایات هردوت، سکاها از طریق آزوو (آزف) به ولایت باطوم آمده‌اند. باطوم در دوره هخامنشیان، از متصرفات پادشاهان هخامنشی شمرده می‌شد. این شهر در محل بندرگاه قدیمی رومی باتوس، که احداث آن را به آدریانوس نسبت می‌دهند، بنا شد. بعدها یوستی نیانوس از پادشاهان روم شرقی آنجا را تصرف کرد و پس از بنای دژ پترا در شمال آن، باتوس اهمیت خود را از دست داد و مدتی بعد، جزو متصرفات پادشاهان لز شد. در ۶۴۳م حبیب بن مسلمه، سردار مسلمان، گرجستان و از جمله باطوم را به صلح گشود و این شهر به دست مسلمانان افتاد. در اواخر سده ۱۰م، باطوم جزو حکومت متحد گرجستان شمرده می‌شد و پس از تجزیه امپراتوری گرجستان، امیران متاوارهای گوری در آنجا مستقر شدند. در سده ۱۵م، شهر و ناحیه باطوم مدتی در دست سلاطین عثمانی بود و از ۱۶۲۷م جزو متصرفات عثمانی شد و ظاهراً از همین دوره، اسلام در آنجا رواج یافت. در اوایل سلطنت سلطان احمد سوم مردم گرجستان شورش کردند و از پرداخت مالیات سر باز زدند، ولی شورش سرکوب شد و عثمانی‌ها در باطوم و چند جای دیگر قلعه‌هایی بنا نهادند. در زمان سلطنت عبدالعزیز عثمانی مسجد جامعی به نام عزیزیه در باطوم ساخته شد. در ۱۸۷۸م، قشون روسی بندر و شهر باطوم را تصرف کردند و در ۲۸ اوت همان سال، به موجب عهدنامه سان‌استفانو، باطوم به آنان واگذار گردید، امّا بعدها باز جزو گرجستان شد. در آوریل ۱۹۱۸م، قشون عثمانی باطوم را اشغال کرد و سال بعد سپاهیان انگلیس وارد آنجا شدند. در ژوئن ۱۹۱۹م، انگلیسی‌ها باطوم را تخلیه کردند. پس از آن جمهوری گرجستان تأسیس شد ولی بعد از مدت کوتاهی، سقوط کرد و حزب کمونیست قدرت را به دست گرفت و گرجستان جزو اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی شد. در مارس ۱۹۲۱م، بر اثر معاهده‌ای بین دولت ترکیه و شوروی، قسمتی از گرجستان به نام قارص و اردهان به ترک‌ها واگذار شد و باطوم همچنان در گرجستان باقی ماند و در ۱۶ ژوئن همان سال، مرکز جمهوری سوسیالیستی آجارستان شد.

مجسمه یادبود مده آ (Medea statue)

سمبلی است از شاهزاده‌ای از اساطیر یونانی که در شهر باتومی در کشور گرجستان واقع شده است. شایان ذکر است نمایشنامه مده آ (که فیلمی نیز بر اساس آن ساخته شده است) از نخستین نمایشنامه‌های به جا مانده محسوب می‌شود. مده آ نام زنی در اسطوره‌ها و داستان‌های یونانی است که از اهالی منطقه کولخیس در گرجستان بود. زمانی که یاسون برای یافتن «پشم زرین» به کولخیس آمد. مده آ عاشق او شد و یاسون را در انجام شرط‌های سخت پدر و سرانجام ربودن پشم زرین یاری داد. آن‌ها با هم گریختند و ازدواج کردند. بعدها یاسون او را رها کرد تا با گلاوکه، دختر کرئون ازدواج کند مده آ از شدت رشک و خشم و گلاوکه و کرئون و فرزندان خود را کشت. این بنا برای زنده نگه داشتن این افسانه در شهر باتومی بر کرانه دریای سیاه، در کشور گرجستان ساخته شده است. این مجسمه توسط رئیس جمهور گرجستان، میخائیل ساکاشویلی، در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۷ پرده برداری شد. مده آ نام زنی در اسطوره‌ها و داستان‌های یونانی است که از اهالی منطقه کولخیس در گرجستان بود. زمانی که یاسون برای یافتن «پشم زرین» به کولخیس آمد. مده آ عاشق او شد و یاسون را در انجام شرط‌های سخت پدر و سرانجام ربودن پشم زرین یاری داد. آن‌ها با هم گریختند و ازدواج کردند. بعدها یاسون او را رها کرد تا با گلاوکه، دختر کرئون ازدواج کند مده آ از شدت رشک و خشم و گلاوکه و کرئون و فرزندان خود را کشت. این بنا برای زنده نگه داشتن این افسانه در شهر باتومی بر کرانه دریای سیاه، در کشور گرجستان ساخته شده است. این مجسمه توسط رئیس جمهور گرجستان، میخائیل ساکاشویلی، در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۷ پرده برداری شد.

باغ گیاه‌شناسی (Botanical Garden)

در ۱۰ کیلومتری شمال بندر باتومی قرار دارد و ۱۱۱ هکتار وسعت دارد. گیاه‌شناس روس آندری نیکلاویچ کراسنوف به کمک دو باغبان زبده گرجی آن را درسال میلادی ۱۸۸۰ بنیان گذاشت ورسما در۱۹۱۲ گشایش یافت. این باغ ۵۰۰۰ گونه گیاهی دارد که ۱۲۰۰ گونه آن رز است. اداره آن بعدها با آکادمی علوم گرجستان بود ولی از سال ۲۰۰۶ مستقل شده است. بخش‌های مهم باغ شامل بخش‌های: غرب آسیا، زلاند نو، آمریکای جنوبی، هیمالیا، مکزیک، استرالیا، مدیترانه، قفقاز، پارک ساحلی و باغ رز می‌باشد. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، باغ توسعه یافت و از سال ۱۹۲۵، به یک نهاد اصلی برای مطالعه فرهنگ دریایی نیمه گرمسیری مبدل شده است. در این باغ همچنین مقبره و خانه و تندیس باغبان اولیه گرجی وجود دارد. باغ گیاه‌شناسی باتومی یکی از بزرگترین باغ‌های گیاه‌شناسی جهان محسوب می‌شود.

بلوار باتومی

هرکس به باتومی می‌رود دیر یا زود خود را در حال قدم زدن در بلوار باتومی یا همان باتومیس بلواری -که پارکی به طول ۱٫۵ کیلومتر است و مقابل ساحل اصلی کشیده شده- می‌یابد. این بلوار پر از مسیرهای پیاده‌روی، درختان زیبا و کافه‌هاو بار‌های زیبای ساحلی است. به همه‌ی این‌ها یک چرخ و فلک غول‌پیکر را هم اضافه کنید که منعکس‌کننده‌ی روحِ زندگیِ جاری در این بلوار است. همچنین در قسمتی از این بلوار فواره‌های زیبای موزیکالی قرار گرفته است که هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌کند. بلار در سال ۱۸۸۴ میلادی ساخته شده و در همان ابتدای امر چند گونه گیاه و درخت کم‌یاب را هم در آن کاشتند. البته ساحلِ این‌جا سنگلاخی است اما زیبایی‌های خودش را دارد و همیشه هم تمیز است. در قسمتهای مختلف این ساحل دوشهایی نیز تعبیه شده است. در تابستان از شدت ازدحام جمعیت تا حد انفجار می‌رود. اگر دنبال آب تمیزتر و جمعیت کمتر هستید باید یک مسیر کوتاه را تا جنوب شهر و گونیو کواریاتی رانندگی کنید.

میدان اِوروپاس

این میدان پهن و عریض، میدان مرکزی و اصلی باتومی به حساب می‌آید و از جمله خصوصیات آن می‌توان به فضاهای اختصاص یافته به فعالیت‌های ورزشی و همچنین فواره‌های موزیکالش اشاره کرد. بر فراز میدان یک یادبود برجسته - وبلنداز مدئا، کسی که باعث شد تا گرجستان به اروپا نزدیک شود وجود دارد که در سال ۲۰۰۷، شهردار باتومی از آن پرده‌برداری کرد. این یادبود که به هزینه‌ی دولت ساخته شده، یک مجسمه‌ی مدئا بر روی یک سکوی بلند است. ساخت آن حدود یک میلیون لاریِ گرجستان هزینه داشته و نام سازنده‌ی آن، داویت خمالادزه است.

موزه هنر آجارا

مجموعه‌های این موزه، هنر گرجی را در بر می‌گیرد که شامل نقاشی‌های پیروسمانی، و النا آخولدیانی و همین‌طور نقاشی‌های اروپایی و روسی در سده‌های نوزدهم و بیستم میلادی است.

موزه استالین

همان طور که می‌دانید استالین، یکی ازرهبران شوروی سابق، اهل گرجستان بود. استالین در گوری، یک شهر کوچک در گرجستان، به دنیا آمد. موزه‌ی استالین یک بنای سرگرم‌کننده است که بینندگان را با زندگی او آشناتر می‌کند. استالین بین سال‌های ۱۹۰۱ و ۱۹۰۲ تنها چند ماه در این ساختمان ساکن بود. او در طی مدت اقامتش در باتومی، به سازماندهی کارگران قیرکار کمک کرد و یک مرکز چاپ هم راه انداخت. هرچند که او دو دهه بعد مشهور شد و هنگام اقامتش در باتومی، شاید فقط این کارگران قیرکار و کارمندان مرکز چاپ و پدر و مادر و اقوامش او را می‌شناختند. وسایلی از او به جا مانده که در این موزه به نمایش گذاشته شده‌اند و از میان آن‌ها می‌توان به تختی که او در آن می‌خوابید و همچنین یک حوله‌ی بیدخورده اشاره کرد.

مجسمه عشق در باتومی

Love Sculpture in Batumi نام اصلی این تندیس «زن و مرد» است ولی بیشتر به نام مجسمه عشق باتومی شناخته می‌شود، در کنار اسکله باتومی قرار دارد. این تندیس ۷ متری فلزی، مرد و زنی را نشان می‌دهد که دور از یکدیگر هستند بین ۸ تا ۱۰ دقیقه به هم نزدیک شده و یکی می‌شوند. سازنده آن تامارا کِوِه سیتادزه (Kvesitadze Tamara)، معمار، نقاش و مجسمه ساز گرجی است. در اصل منبع الهام ساخت این مجسمه داستان زندگی علی و نینو می‌باشد علی پسری مسلمان از کشور آذربایجان می‌باشد که عاشق دختری مسیحی به نام نینو میشود این عاشق و معشوق بخاطر دین‌های متفاوت از طرف خانواده‌های خود مورد مواخذه قرار گرفته و بالاجبار از یکدیگر جدا میشوند و پس از مدتی دق کرده و دنیای فانی را ترک میکنند تا در دنیای دیگر به یکدیگر بپیوندند. این مجسمه‌ها در واقع بیانگر روح علی و نینوست که در بهشت کنار ساحل زیبای باتومی به وصال میرسند جالب اینجاست که وقتی این دو مجسمه به یکدیگر میرسند مردم تماشاچی شروع به زدن سوت و دست به نشان شادی وصال میکنند. این مجسمه‌ها از ساعت ۹ تا ۱۲ شب روشن بوده و نورپردازی زیبایی در شب‌های افسونگر باتومی به نمایش میگذارند.